Co to jest skrypt?

Sieć jest pełna terminologii, która może być nieco myląca dla osób spoza IT. Niektóre z tych terminów mogą być kodem źródłowym, skrypty lub skrypt, fragmenty itp. Cóż, jeśli chodzi o kod źródłowy, jest to cały tekst lub informacje napisane za pomocą języka programowania i przestrzegające określonej składni, aby utworzyć algorytm lub określoną funkcję, która będzie składać się z programu.

dlatego kod źródłowy jest terminem nieco bardziej ogólnym i szerokie, ponieważ może zawierać się również w innych terminach, ponieważ fragment kodu jest fragmentem kodu źródłowego, który ogólnie nie staje się zbyt skomplikowany. Na przykład, gdy poświęcamy się projektowaniu stron internetowych lub musimy wstawić baner na naszej stronie internetowej, zwykle dostawcy reklam, tacy jak Google Adsense lub partnerzy Amazon, przekazują nam fragment kodu HTML, aby móc go wstawić na naszej stronie internetowej. Dlatego nie jest to kompletny program, ale raczej małe fragmenty kodu wielokrotnego użytku.

Język interpretowany a język kompilowany:

Jeśli się zastanawiasz co to jest skrypt lub skryptPowinieneś wiedzieć, że w programowaniu termin ten jest używany w odniesieniu do kodu źródłowego napisanego w jakimś języku interpretowanym (prawie zawsze). Jaka jest różnica w stosunku do tradycyjnych, kompilowanych języków programowania? Cóż, w przeciwieństwie do tych, kod źródłowy nie jest kompilowany raz i przekształcany w plik binarny, ale raczej potrzebny jest interpreter, który działa jako pośrednik i za każdym razem, gdy program ma być wykonany, interpreter musi przetłumaczyć kod, aby maszyna mogła go zrozumieć . Oznacza to, że podsumowane kroki wyglądałyby następująco:

Podobne artykuł:

Instrukcja instalacji CentOS 7 krok po kroku

1. Napisz kod źródłowy programu przy użyciu jakiegoś języka programowania do kompilacji, takiego jak C, BASIC, C ++, Ada, ALGOL, D, COBOL, GO, Fortran, G, Lisp, Pascal, Swift, Visual Basic itp. Kod można napisać w dowolnym edytorze tekstu lub w bardziej kompletnym środowisku programistycznym lub IDE.
2. Kompilujemy kod źródło za pomocą jakiegoś kompilatora, takiego jak GNU GCC. Dzięki temu udaje nam się przekształcić te polecenia w język wysokiego poziomu, który rozumieją tylko programiści i kompilatorzy, na język maszynowy lub binarny, który jest zrozumiały lub wykonywany przez procesor.
3. El binarny może zostać wykonany tyle razy, ile potrzeba, bez ponownego przechodzenia przez poprzednie kroki. W rzeczywistości większość dostawców oprogramowania przesyła nam plik binarny bezpośrednio do uruchomienia na naszym komputerze. To system operacyjny zarządza niezbędnymi do tego procesami, wywołania systemowe itp.

Z drugiej strony skrypty nie wykonują tych kroków i używane są języki interpretowane. Jest wiele języki tłumaczone, taki jak ten używany w interpreterze Bash, który będzie najczęściej używany w GNU / Linux i innych Uniksach, a także w dobrze znanych językach, takich jak Perl, Python, Ruby, JavaScript itp. Za ich pomocą możesz napisać kod, który utworzy skrypt, który będzie niczym innym jak plikiem poleceń lub przetwarzaniem wsadowym. Oczywiście składnia będzie się różnić w zależności od używanego języka. W przypadku języka tłumaczonego kolejność zmieniłaby się na:

1. Piszemy skrypt lub kod źródłowy używając dowolnego języka programowania. Możemy również użyć IDE lub po prostu edytora tekstu.
2. W tym przypadku nie jest kompilowany, ale można go bezpośrednio wykonać z pomocą tłumacza. Oznacza to, że jeśli używamy Bash, potrzebujemy go zainstalowanego w systemie, aby móc wykonać nasz skrypt. Jeśli używamy skryptu w Pythonie, potrzebujemy zainstalowanego interpretera Pythona itp.
3. Kiedy uruchamiamy skryptTo tłumacz interpretuje słowa lub język, który się w nim znajduje (stąd jego nazwa), czyli instrukcje te nie są przekazywane bezpośrednio do systemu operacyjnego i procesora, gdyż nie rozpoznałby ich bez pomocy pośrednika lub tłumacz, który jest tłumaczem ustnym.

Powiedziawszy to, widzimy, że w takim czy innym przypadku tak jest zalety i wady. W przypadku skompilowanych plików nie wymagają one kompilacji w czasie wykonywania, dlatego po pierwszej kompilacji możemy wykonać plik binarny tyle razy, ile chcemy, bez marnowania na niego zasobów. Nie dotyczy to skryptów, które będą musiały przydzielić zasoby również tłumaczowi, dlatego generalnie będzie działać wolniej.

Tworzenie naszego pierwszego skryptu w systemie Linux:

W naszym przykładzie zamierzamy użyć własnego interpretowanego języka programowania Basha, dlatego naszym tłumaczem będzie Bash. Przede wszystkim musimy wiedzieć, że wielu pliki skryptów mają nagłówki znany jako shebang według użytego tłumacza. Na przykład w Linuksie możemy znaleźć różne interpretery, w przypadku Bash shibang to #! / Bin / bash, ale w każdym innym przypadku będzie to plik binarny wskazujący na interpreter lub powłokę w tym przypadku. Ponadto w przypadku systemów Unix i Linux plik skryptu ma zwykle rozszerzenie .sh.

Podobne artykuł:

Jak utworzyć bootowalną pamięć USB z terminala w dowolnej dystrybucji

W skrypcie możemy używać poleceń interpretera, operandów, stałych itp. Na przykład możemy tworzyć prosty skrypt aby wykonać kopie zapasowe w naszym systemie i utworzyć rekord z datą tworząc plik o nazwie backup.sh w naszym ulubionym edytorze tekstu. Jego zawartość będzie:

<div>

<pre><span class="com">#<span class="simbol">!</span>/bin/bash
</span></pre>
<pre>tar cvf /backup/copia<span class="simbol">.</span>tar /home/usuario</pre>
<pre>date <span class="simbol">></span> /backup/log_copia</pre>
</div>

Na przykład w powyższym przykładzie utworzysz kopię zapasową katalogu / home / user i zapakujesz ją do paczki o nazwie copy.tar, a następnie napiszesz dziennik dat. Aby go wykonać, będziemy musieli nadać mu uprawnienia do wykonywania, na przykład:

chmod +x backup.sh

./backup.sh

Prosty przykład Myślę, że dla większości nowicjuszy tym, czym jest scenariusz. Co jest ostatnio dość powracającym pytaniem ...